Awww... dit is fabeltastisch schattig! Wat een ontzettend lieve, leuke en mooie film van de Japanse animatiemeester Hayao Miyazaki. Ik heb nog niet alle films gezien van Studio Ghibli, maar Totoro staat met stip op nummer een.Het verhaal is heel simpel gehouden: Satsuki en haar zusje Mei verhuizen met hun vader naar het platteland en verkennen daar de wondere wereld van de natuur en de "boomgeest" Totoro. Alles is nieuw en wonderbaarlijk. Dat levert een reeks prachtige en fantasierijke scènes op: de ontdekking van Totoro in de grote holle boom, de dolle vreugde van Totoro als er regendruppels op zijn paraplu kletteren, het nachtelijk ritueel dat een enorme boom uit de grond laat schieten et cetera. Allemaal schitterend. Totoro laat je zo'n 86 minuten lang met verbaasde kinderogen rondkoekeloeren.
De film mist gelukkig de hectiek van sommige andere Ghibli's en dat vond ik zelf een zeer groot pluspunt. Alles is doordrenkt van de rust op het platteland en de schoonheid van de natuur. Er wordt ruim de tijd genomen, zoals in de parapluscène. En het blijft mooi om natuurelementen, zoals de wind, tot leven te zien komen in de fantasie (of toch niet?) van de zusjes. Als je na het zien van Totoro uit je sokken wordt geblazen door een windvlaag, kun je je afvragen of het niet toch een langszoefende kattenbus is geweest. :)
Het is duidelijk: ik vond het onmogelijk om niet verliefd te worden op dit betoverend droomsprookje. Totoro zou wel eens de allerbeste van Miyazaki kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten