Moby Dick, Herman Melville (1851, Penguin Popular Classics, 536 blz)
De wereldberoemde avonturenroman van Melville. Het epos over kapitein Ahab (Achab in het Nederlands) die alle oceanen afvaart op zoek naar de witte potvis Moby Dick die hem zijn been heeft gekost. Dit boek bestaat in feite uit twee delen: de meeslepende roman die wordt verteld door Ishmael en de encyclopedische hoofdstukken met lyrische uitweidingen over de walvis en walvisvaart. Maar Moby Dick gaat ook over vriendschap (tussen atheïst Ishmael en kannibaal Queequeg), ongeloof vs bijgeloof, de ontzagwekkende natuur en uiteraard waanzin.
De encyclopedische passages zijn hier en daar wijdlopig, het is niet echt een gemakkelijk boek dat zich in een paar dagen laat lezen, maar het schitterende taalgebruik van Melville maakt dat meer dan goed. Eén passage in het boek is duidelijk niet profetisch gebleken, want Melville dacht dat de "heilige monsters" der wereldzeeën nooit het punt van uitsterven zouden bereiken door de walvisjacht. Moby Dick is daarentegen geen vrijbrief voor walvisvaart, want Melville schrijft vol ontzag en mededogen over walvissen, inclusief een ontroerende passage over de doodsstrijd van een geharpoeneerde walvis. De roman is op dat punt eerder een pleidooi voor natuurbehoud en hekelt ook de gekte van de mens die met een Ahab-tunnelvisie ten strijde trekt tegen de goddelijke natuur. Een strijd die bij Melville niet leidt tot de ondergang van de natuur maar die van de mens.
Onlangs verscheen er bij uitgeverij Athenaeum een nieuwe Nederlandse vertaling van Barber van de Pol. Haar nawoord bij de vertaling is boeiend om te lezen. Vreemd genoeg was het boek bij verschijning een flop. Nu is het een onverwoestbare klassieker.
De wereldberoemde avonturenroman van Melville. Het epos over kapitein Ahab (Achab in het Nederlands) die alle oceanen afvaart op zoek naar de witte potvis Moby Dick die hem zijn been heeft gekost. Dit boek bestaat in feite uit twee delen: de meeslepende roman die wordt verteld door Ishmael en de encyclopedische hoofdstukken met lyrische uitweidingen over de walvis en walvisvaart. Maar Moby Dick gaat ook over vriendschap (tussen atheïst Ishmael en kannibaal Queequeg), ongeloof vs bijgeloof, de ontzagwekkende natuur en uiteraard waanzin.
De encyclopedische passages zijn hier en daar wijdlopig, het is niet echt een gemakkelijk boek dat zich in een paar dagen laat lezen, maar het schitterende taalgebruik van Melville maakt dat meer dan goed. Eén passage in het boek is duidelijk niet profetisch gebleken, want Melville dacht dat de "heilige monsters" der wereldzeeën nooit het punt van uitsterven zouden bereiken door de walvisjacht. Moby Dick is daarentegen geen vrijbrief voor walvisvaart, want Melville schrijft vol ontzag en mededogen over walvissen, inclusief een ontroerende passage over de doodsstrijd van een geharpoeneerde walvis. De roman is op dat punt eerder een pleidooi voor natuurbehoud en hekelt ook de gekte van de mens die met een Ahab-tunnelvisie ten strijde trekt tegen de goddelijke natuur. Een strijd die bij Melville niet leidt tot de ondergang van de natuur maar die van de mens.
Onlangs verscheen er bij uitgeverij Athenaeum een nieuwe Nederlandse vertaling van Barber van de Pol. Haar nawoord bij de vertaling is boeiend om te lezen. Vreemd genoeg was het boek bij verschijning een flop. Nu is het een onverwoestbare klassieker.
