Beste Nederlandse boek ooit

De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch. De kwaliteit van dat boek moet mij geheel ontgaan zijn, want ik heb het na 70 blz knip- en plakproza in mavoïstische stijl zuchtend in de papierbak gegooid. Maar volgens de 15.000 stemmers in de NRC-wedstrijd om het beste Nederlandse boek aller tijden is het magnum opus van de heer Mulisch het allerbeste boek dat de Nederlandse literatuur heeft voortgebracht. Nou ja, het had altijd erger gekund: Kluun of Heleen die met de titel aan de haal gaat. In het buitenland schijnen sublieme vertalingen van Harry's boek rond te waren die veelgeprezen zijn, dus eigenlijk weten alleen mensen die het Nederlands machtig zijn dat je het boek beter kunt gebruiken voor de ontdekking van duur toiletpapier.
De NRC-verkiezing beleefde gisteravond een droogkloterige apotheose in het tv-programma De avond van het boek. Geert Mak mocht achter een bureau de top 10 aftellen, al deed ie niet veel meer dan boeken voor zijn snuiterd zetten, zonder tromgeroffel, zonder spanningsopbouw, het aftellen ging nu en dan alleen gepaard met licht gesteun van Mak toen hij Reve en Nescio en Multatuli uit handen moest geven. Toen bleven alleen Het huis van de moskee (2006) van Kader Abdolah en het "meesterwerk" van Harry over. Dan voel je de bui al hangen, en inderdaad... de hemel brak open en God nam via een fluitende telefoonlijn dit huldeblijk van Zijn volk in ontvangst. Harry zag dat het goed was. Ik niet.