Manderlay

Veel mensen dwepen met die USA-filmtrilogie van Lars von Trier. Manderlay is het tweede deel, Dogville was het eerste. Dogville vond ik ergerlijk pretentieus en die heb ik niet kunnen uitkijken; Manderlay is zo mogelijk nog erger en ging na 10 minuten al de dvd-speler uit. Het is aan mij niet besteed. Wat mensen toch zo fantastisch vinden aan een fletse registratie van een stelletje acteurs in een lege fabriekshal met hier en daar een decorstuk en witte strepen op de vloer? Het heeft met film allemaal niets meer te maken. Waar is toch de Von Trier gebleven van Europa?