"Ondanks alles toch veel gedaan gekregen. Goed zo."
- 19 februari 2002
Dit citaat uit Rutgers dagboekaantekeningen somt misschien wel zijn levenshouding op. Films maken blijft veel gedoe, hard werken en dan moet je altijd maar afwachten of en hoe de prent waar je aan hebt gezwoegd wordt uitgebracht.
Al vond ik de dagboekfragmenten in Hauers Autobiografie (Forum, 2007; 216 blz) eigenlijk het allerleukst, de rest van het boek geeft een boeiend kijkje op Rutgers benadering van filmacteren en al zijn rollen. Turks Fruit en Soldaat van Oranje komen kort ter sprake, maar zijn films in de VS krijgen de meeste pagina's toebedeeld. Hij gaat vooral uitvoerig in op zijn rol als Roy Batty in Blade Runner, maar ook films als The Hitcher, Ladyhawke, Blind Fury en Surviving the Game worden aangestipt met interessante anekdotes over hoe Rutger steeds opnieuw zoekt naar het karakter dat hij moet spelen en hoe dat het best te vertalen naar het scherm.
Hoewel ik na het lezen van Rutgers autobiografie veel meer weet over zijn acteerfilosofie en de praktijk ervan, en dat is zeker leerzaam en boeiend, krijg ik niettemin het idee dat hij niet al te veel over zijn privé-leven kwijt wilde. Er staan wel passages in over zijn jeugd en een erg mooi fotokatern met jeugdfoto's, maar ik blijf het gevoel houden dat de man achter de acteur in het boek niet helemaal uit de nevelen stapt. Dat is zijn goed recht en het wordt deels ondervangen door de prachtige documentaire Blond, Blue Eyes van Simone de Vries (die als extraatje bij de Nederlandse editie zit). Alleen smaken de dagboekfragmenten naar meer, dus ik hoop dat Rutger in de toekomst wil overwegen een dagboekdeeltje uit te brengen.
Overigens gaat alles wat Hauer verdient met de verkoop van Autobiografie naar zijn Starfish Association, een non-profit organisatie die zich inzet voor meer bewustwording van de HIV/AIDS-problematiek en hulp aan specifiek kinderen en zwangere vrouwen. Nog een goede reden om tot aanschaf van het boek over te gaan.
Al vond ik de dagboekfragmenten in Hauers Autobiografie (Forum, 2007; 216 blz) eigenlijk het allerleukst, de rest van het boek geeft een boeiend kijkje op Rutgers benadering van filmacteren en al zijn rollen. Turks Fruit en Soldaat van Oranje komen kort ter sprake, maar zijn films in de VS krijgen de meeste pagina's toebedeeld. Hij gaat vooral uitvoerig in op zijn rol als Roy Batty in Blade Runner, maar ook films als The Hitcher, Ladyhawke, Blind Fury en Surviving the Game worden aangestipt met interessante anekdotes over hoe Rutger steeds opnieuw zoekt naar het karakter dat hij moet spelen en hoe dat het best te vertalen naar het scherm.
Hoewel ik na het lezen van Rutgers autobiografie veel meer weet over zijn acteerfilosofie en de praktijk ervan, en dat is zeker leerzaam en boeiend, krijg ik niettemin het idee dat hij niet al te veel over zijn privé-leven kwijt wilde. Er staan wel passages in over zijn jeugd en een erg mooi fotokatern met jeugdfoto's, maar ik blijf het gevoel houden dat de man achter de acteur in het boek niet helemaal uit de nevelen stapt. Dat is zijn goed recht en het wordt deels ondervangen door de prachtige documentaire Blond, Blue Eyes van Simone de Vries (die als extraatje bij de Nederlandse editie zit). Alleen smaken de dagboekfragmenten naar meer, dus ik hoop dat Rutger in de toekomst wil overwegen een dagboekdeeltje uit te brengen.
Overigens gaat alles wat Hauer verdient met de verkoop van Autobiografie naar zijn Starfish Association, een non-profit organisatie die zich inzet voor meer bewustwording van de HIV/AIDS-problematiek en hulp aan specifiek kinderen en zwangere vrouwen. Nog een goede reden om tot aanschaf van het boek over te gaan.
Officiële site van Rutger Hauer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten