De Oscarwinnende rol van Forest Whitaker als dictator Idi Amin is meteen het enige goede aan de film. Helaas wordt alles verteld via het ongeloofwaardigste personage dat ik sinds tijden heb gezien: de puberende arts Nicholas (James McAvoy) vertrekt naar Oeganda om... tja... in eerste instantie rokken te jagen, zich te laten fêteren door Amin en schaapachtig dronken om zich heen te kijken. Het is al ongeloofwaardig dat zo'n broekje de lijfarts van Amin wordt, maar goed... hij rijdt ook nog in zijn dure, door Amin gekregen slee (met de dictator naast zich) iemand dood bij een moordaanslag en gaat, alsof er niets is gebeurd, vrolijk door met feesten. Hij verraadt iemand die vervolgens spoorloos verdwijnt en gaat verder met... jawel... zuipen en feesten. Dan bezwangert hij een van Amins vrouwen en vindt haar later in stukken gehakt terug. En hèhè... vanaf dat moment begint Nicholas eindelijk door te krijgen dat Amin toch niet de held van het volk is waarvoor hij hem heeft gehouden. En ik zit me al die tijd af te vragen: hoe dom en onverantwoordelijk kan een personage zijn? De keuze om de dramatische opbouw van TLKoS uitgerekend aan dit personage op te hangen, is dan ook behoorlijk funest. Forest Whitaker mag dan alle prijzen in de wacht hebben gesleept, hij had bovenal een betere film verdiend. 4/10
Trailer The Last King of Scotland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten