08 augustus 2005

De blinde zwaardvechter

Zatoichi van de Japanse filmmaker Takeshi Kitano is een van de vermakelijkste films die ik de afgelopen tijd op dvd heb bekeken. Kitano is in het Westen vooral bekend door zijn misdaadfilms - Sonatine, Hana-Bi, Brother - maar al die zwaar getatoeëerde yakuza's konden mij op den duur niet meer boeien. Zatoichi vind ik dan ook een verademing in Kitano's oeuvre.
Er zijn in Japan tientallen films over de blinde zwaardvechter Zatoichi verschenen. Het lijkt een genre op zich en heeft wel iets gemeen met het oude werk van Bud Spencer & Terence Hill: het onrecht wordt met harde hand maar tegelijk op komische wijze bestreden. Zatoichi mag dan overduidelijk een publieksfilm zijn, het is wel een fantastische publieksfilm.
Flitsende snoeizwaardactie in de manga-traditie (bloedfonteinen!) met behoorlijk wat humor. Onder de bezielende regie van Kitano wordt dat een onweerstaanbare combinatie. Kitano lijkt zelfs geïnspireerd te zijn door de Bollywood-musical: door de gehele film bestaat er een mooie wisselwerking tussen beeld en muziek, culminerend in een magnifiek tapnummer op houten sandalen. Suzuki Keiichi componeerde de soundtrack.
Persoonlijk vind ik Zatoichi oneindig veel beter dan het ongeveer tegelijk uitgebrachte Kill Bill van Quentin Tarantino. Alhoewel Bill in Nederland ongetwijfeld meer filmdoeken aan flarden mocht snijden.

Geen opmerkingen: